วันที่เคยเรามองดูดาว
คืนที่เรามองดูดวงจันทร์
หัวใจมันบอกรักแค่เพียงเธอ
ลมหนาวมาพาเราอิงกาย
ลมหายใจเรามีเพียงกัน
ฉันมีเธอไกล้ชิดไม่เคย....ห่าง
เมื่อวันนั้น
กลายเป็นเพียงภาพวันวาน
สองเราจำจากไกล
แค่ได้เห็นดวงดาวทอแสงรำไร...
เหงาเกินทน
ขื่นและขมมองจันทร์บนฟ้าคราใด
เห็นเพียงเงาภาพเธอ
หลับตาลงทีไรใจเผลอพลันมีน้ำตา
ให้มันย้ำซ้ำๆ ในใจ
ว่าคิดถึงเธอ เหลือเกิน
วันนี้มองดูดาวเดียวดาย
คืนนี้ไม่มีเธอเคียงกาย
เหงาทีไรปวดร้าวเกินจะเอ่ย
ลมหนาวยืนเตือนความอาลัย
ลมหายใจเหลือเพียงลำพัง
หวังมีเธออีกครั้งในอ้อมกอด
เมื่อวันนั้น
กลายเป็นเพียงภาพวันวาน
สองเราจำจากไกล
แค่ได้เห็นดวงดาวทอแสงรำไร...
เหงาเกินทน
ขื่นและขมมองจันทร์บนฟ้าคราใด
เห็นเพียงเงาภาพเธอ
หลับตาลงทีไรใจเผลอพลันมีน้ำตา
ให้มันย้ำซ้ำๆ ในใจ
ว่าคิดถึงเธอ...เหลือเกิน
อยากบอกให้เธอได้ฟังซักครั้ง
อยากบอกดัง ๆ ให้เธอได้ยิน
จะกี่พันคืนที่ลา
น้ำตายังไหลร่วงริน
หวังมีเธอมาคลายเดียวดาย
นับคืนวันรอคอยเธอย้อนมาหา
ให้มันย้ำซ้ำๆ ในใจ
ว่าคิดถึงเธอเหลือเกิน